Nazwa wg INCI: Zingiber Officinale (Ginger) Root Oil
Przykładowe kompozycje zapachowe
Zasady tworzenia kompozycji zapachowych
Rodzaje wyrobów perfumeryjnych
Jak stworzyć własne pachnidło alkoholowe
Jak stworzyć własne pachnidło olejowe
Wykaz olejków eterycznych i absolutów wg nut zapachowych
Nazwa botaniczna: Zingiber officinale
Nazwa angielska: Ginger oil
Kraj pochodzenia: Indie
Metoda uprawy: zbiór z plantacji
Użyta część rośliny: korzeń
Otrzymywanie: destylacja parą wodną
Substancje aktywne: beta-zyngiberen, kurkumen, farne sen, alfa-felandren, linalol, octan citronellilu, borneol, geraniol, geranial
Zastosowanie aromaterapeutyczne: w mieszankach aromaterapeutycznych do masażu, kąpieli, kompresów i kominków. Stosowany w reumatyzmie, artretyzmie, bólach mięśniowych, naciągniętych mięśniach i ścięgnach, bólach pourazowych, przeziębieniach, nudnościach, rozwolnieniu, niestrawności.
Zastosowanie kosmetyczne: przyspiesza wchłanianie substancji aktywnych przez skórę.
Rodzaj formulacji kosmetycznych: pachnidła wodno-alkoholowe i olejowe; mleczka, balsamy i mgiełki do ciała.
Zalecane stężenie:
Kolor: żółto-zielony
Zapach: ciepły, korzenny ze słodkimi nutami balsamicznymi i cytrusowymi.
Intensywność zapachu: intensywny
Nuta zapachu: nuta środkowa (serca)
Harmonia zapachów: pomarańcza, ylang-ylang, mięta, kardamon, czarny pieprz, sandał i inne olejki korzenne
Konsystencja: rzadka
Rozpuszczalność: w tłuszczach i alkoholu etylowym
Właściwości: antybakteryjny, przeciwzapalny, rozgrzewający, przyspieszający trawienie, przeciwdziałający wzdęciom, poprawiający ukrwienie, łagodzący ból, rozjaśniający umysł, stabilizujący, afrodyzujący, zwiększający potencję.
Przeciwwskazania: olejek nie powinien być stosowany w ciąży oraz przy nadciśnieniu.
Bezpieczeństwo użytkowania: generalnie olejek nie toksyczny, nie powodujący podrażnień i uczuleń.
Naturalny olejek imbirowy uzyskany w wyniku destylacji parą kłącza imbiru lekarskiego (łac. Zingiber officinale).
Imbir jest znaną od wieków rośliną przyprawową i leczniczą. Opisany został w jednej z najstarszych chińskich ksiąg medycznych. Wspomina o niej też Konfucjusz. Roślina ta należała do najbardziej wartościowych surowców leczniczych w starożytnej medycynie hinduskiej, tybetańskiej i chińskiej. Imbir jest najbezpieczniejszym, najskuteczniejszym i najstarszym znanym środkiem likwidującym mdłości (np. w wyniku choroby lokomocyjnej). Działa on głównie na układ pokarmowy, a nie na mózg, dlatego nie pojawiają się niepożądane skutki uboczne, związane z funkcjonowaniem układu nerwowego, takie jak uczucie senności, typowe w przypadku używania innych leków działających poprzez receptory mózgowe.
Imbir jest znaną od wieków przyprawą, szczególnie cenioną w kuchni chińskiej i indyjskiej. Wraz z innymi przyprawami korzennymi trafił do Europy gdzie był stosowany jak lek i przyprawa. W niektórych wierzeniach azjatyckich przypisuje się imbirowi znaczenie i działanie magiczne podobnie jak korzeniowi żeń-szeń, ze względu na niezwykłe kształty kłączy podobne do zwierząt i postaci ludzkich.
Olejek imbirowy rozgrzewa, rozjaśnia umysł i wzmacnia. Rozładowuje napięcia wewnętrzne. Na mężczyzna ma działanie afrodyzujące i zwiększające potencję. Kilka kropli olejku dodanych do oleju do masażu (np. jojoba) może zdziałać cuda u obydwojga partnerów.
W kompozycjach zapachowych stosowany jest w celu uzyskania nuty korzenno-orientalnej.
Właściwości: antybakteryjny, przeciwzapalny, rozgrzewający, przyspieszający trawienie, przeciwdziałający wzdęciom, poprawiający ukrwienie, łagodzący ból, rozjaśniający umysł, stabilizujący, afrodyzujący, zwiększający potencję.
Przeciwwskazania: olejek nie powinien być stosowany w ciąży oraz przy nadciśnieniu.
Bezpieczeństwo użytkowania: generalnie olejek nie toksyczny, nie powodujący podrażnień i uczuleń.
