Witamina C, czyli kwas L(+)-askorbinowy to niskocząsteczkowy związek o ogromnym znaczeniu dla organizmu. Jest aktywatorem wielu enzymów i odgrywa ważną rolę w oddychaniu komórkowym. Jej różnokierunkowe działanie sprawia, że jest nieodzowna w przebiegu wielu procesów metabolicznych. Przede wszystkim wpływa na wytwarzanie kolagenu, z którego jest produkowana tkanka łączna. Ułatwia gojenie się ran, złamań, hamuje tworzenie się sińców, powstawanie krwotoków i krwawień dziąseł.
Jest najważniejszym związkiem o działaniu antyoksydacyjnym w środowisku wodnym ludzkiego organizmu. Potrafi redukować tak groźne dla komórek formy tlenu jak: tlen singletowy, aninonorodnik ponadtlenkowy i rodnik wodorotlenowy.
Witamina C działa synergistycznie z witaminą E, która po zetknięciu z wolnym rodnikami wiąże je i neutralizuje. W wyniku tego procesu jej cząsteczki jednak ulegają rozkładowi i tracą swoją aktywność. Natomiast witamina C po związaniu z wolnymi rodnikami nie ulega rozpadowi. Przekształca się w kwas dehydroaskorbinowy, który w procesie redukcji ponownie wraca do formy kwasu askorbinowego. Witamina C jest na tyle aktywna, że regeneruje się sama a także dzięki niej następuje regeneracja witaminy E. Dlatego tez zestawienie obu tych witamin jest doskonałe w walce z niszczącymi rodnikami.

Większość witamin pobieranych z pokarmem pochłaniają na swoje potrzeby głównie narządy wewnętrzne naszego organizmu. Skóra jest ostatnia w kolejce i otrzymuje niewielki procent witamin zawartych w pożywieniu.
Ponadto podczas ekspozycji skóry na działanie promieniowania UV ilość kwasu askorbinowego ulega znacznemu zmniejszeniu: działanie UV o natężeniu identycznym jak słońca w południe przez okres 45-50 min. zmniejsza zawartość witaminy C w skórze o 80%.
Mimo tego, że istnieją mechanizmy regenerujące witaminę C, nie jest jednak ona niezniszczalna. Trzeba ją dostarczać skórze np. poprzez kosmetyki.
Kwas L-askorbinowy jest najbardziej skuteczną i aktywną biologicznie formą witaminy C.
Jej skuteczność i przyswajalność jest określona odpowiednimi warunkami, czyli: niskie pH na poziomie 2-4, odpowiednie stężenie (min. 5% -max. 20%) oraz obecność w formulacji kosmetycznej promotorów przejścia przezskórnego jak glikol propylenowy, lecytyna, alkohol etylowy.
Z pozostałych form witaminy C w postaci jej pochodnych podobne działanie wykazują jedynie magnesium ascorbyl phosphate (MAP) i sodium ascorbyl phosphate (SAP).
Problemem jest natomiast trwałość kwasu L-askorbinowego. W postaci krystalicznej i bez dostępu światła i w odpowiednio niskiej temperaturze witamina C jest trwała. Jednak zastosowana w roztworach wodnych staje się wrażliwa na obecność tlenu, promieniowanie UV i wysoką temperaturę. Dlatego tak trudno spotkać tę postać witaminy C w gotowych produktach kosmetycznych.
Alternatywą jest własnoręcznie wykonane serum w warunkach domowych, w niewielkich ilościach (max. 10 ml), zużywane na bieżąco i przechowywane w odpowiednich warunkach, czyli w lodówce, w ciemnej szklanej butelce z pipetą i zabezpieczonej folią aluminiową.
Dodatek alkoholu, glikolu propylenowego i kwasu ferulowego zwiększają trwałość serum.

Wskazówki dotyczące użycia:

Może powodować podrażnienie skóry i oczu.

Przechowywanie:

Przechowywać w hermetycznie zamkniętych pojemnikach, w lodówce.

Chronić przed dostępem bezpośredniego światła i wilgoci.

Piśmiennictwo:
Photodamage of the skin: protection and reversal with topical antioxidants

Topical vitamin C: a useful agent for treating photoaging and other dermatologic conditions.

Topical L-ascorbic acid: percutaneous absorption studies.